رواية عشق رعد بقلم نورهان رضا(كاملة)
عند البحر وكملت تقى الحكاية لمى وقالت انا بدور على الشخص ده من ساعتها واول لما سمعت صوت رعد كان مشابه تماما لصوت الشخص دا بس لما سالت رعد ضحك وقال انه مبيروحش الاماكن دى مى والله امال عرف مكانى لما قررتى تمشى وتسيبه منين تقى باستغراب فكرت انك اللى قولتيله مى انا اصلا ساعتها معرفش انتى روحتى فين تقى يعني ايه مى الامر واضح جدا ان نفس الشخص هو رعد بس هو مخبى حاجة ولحد الان احنا منعرفهاش تقى ازاى متاكدة كدة مى احساسى واحساسى عمرى ما بيخيب تقى اتلهى واسكتى باحساسك دا وفجاة سمعنا صوت عالى جاى من بره القصر بيقول ماينفع اللى بتعمله
ابنى يعتذر لواحدة زى دى من طبقة دنيئة قام رعد فجاة وقال وعينه كلها ڠضب واحدة زى دى دى تبقى خطيبتى والطبقة الدنيئة دى اللى هتكونوا منها انت وابنك سامعنى ابو الحسن انا اسف حقك عليا رعد هيعتذر وكمان هيتاسف الف مرة وهيقول كل الحقيقة ولايف لكل الناس زى ما ۏسخ سمعتها هو هيرجع بنفسه يصلحلها دا اللى عندى ابو الحسن اللى عاوزه هيكون ابو الحسن لفارس يلاه اعمل اللى هو قال عليه فارس لابوه انت اټجننت زيه ولا ايه انا مستحيل اعتذر ليه ولا ليه قام ابو الحسن مديله كف كمان وقاله طلع تلفونك تانى واعمل الايف طلع فارس تليفونه وبدا يعمل الايف فتح فارس البث وقال انا فارس ابو الحسن جاى اعتذر عن غلطى واعتذر من رعد على تعليقى رعد تقى تقى مشيت تقى بسرعة ناحيته مسك رعد ايدها وقال اعتذر ليها وقول كل الحقيقة للناس ياكداب فارس بصله پغضب وعينه هطق شرار من الڠضب فارس انا اسف ياانسة تقى رعد لا تقى هانم فارس هيولع خلاص مش قادر يتمالك اعصابه وقال انا اسف ياتقى هانم وهى فعلا كلامها صح رعد تقى قوليلى كل اللى فى نفسك دلوقتي ليه تقى بصيت لرعد وهزت براسها بمعنى لا خلاص رعد شد على ايدها وقالها انا بقولك قولى اللى فى قلبك خرجى طاقتك دلوقتي تقى بصيت لفارس وقامت ضړبته بالكف وقالتله انت حيوان وكلب ومخادع انت انسان حقېر انت اصلا مش انسان فارس جاى على تقى استخبط تقى ورا رعد رعد زق فارس وقاله رايح فين فارس ابو الحسن يضرب من واحده زى دى هدفعكم التمن غالى اوى اوى وساب ابوه ومشى ابو الحسن اظن كده مش هندفع فلوس الشرط الجزائى شاور رعد بايده خرج ابو الحسن ورا ابنه تقى بصيت رعد بعين مليانه شكر ليه رعد قلبك خف دلوقتي تقى جدا جدا يارعد مى خرجت واو والله القعدة هنا ممتعة جدا ولا اكنى فى سينما انا هقيم هنا رعد انتى اى جابك هنا مى انا رعد ايوه تقى هى اللى قالتلى تعالى بص رعد لتقى وبعدين مشى وهو ماشي قال لمى اعملى اكل النهارده علشان صاحبتك تعبانة مى هو انا شغالة عندك ولا ايه ضحك رعد ضحكة مستخبية ومشى فى جانب اخر ابو الحسن بيجرى ورا ابنه فارس انت مچنون عاوز ايه ابو الحسن استخدم عقلك لو مرة واحدة فارس استخدم عقلى ازاى ابو الحسن اركب العربية واحنا ماشين هقولك ركبوا العربية ومشيوا ابو الحسن الشغل دا سياسية مش تكبير دماغ افهم الواضح ودا الاكيد من اللى شوفته ان رعد بيحب البت دى اوى ومستعد يعمل اى حاجه علشانها والبنت
انت لازم تعكنن عليا لازم يعني تقى لا مش يقصد حاجه اتفضل كل بالهنا اسامة الله يهنيكى ياقلبى رعد اتكا على كتفه بقوة اسامة كح رعد لا لا خد اشرب معايا ياقلبى تقى اتفضل معايا اهى رعد ريحى نفسك انتى انتى لسه تعبانة خد يااسامة الماية اهى اسامة خد الماية وقال هتقعد يعني ولا هتفضل واقف ورايا اقعد رعد جنب تقى وسيف اسامة وهو بياكل بيبص لتقى وهى بتاكل سيف بحب وحنان رعد انتبه ليه مسك رعد المعلقة واتكى عليها من الغيرة وبعدين قال اسامة اسامة نعم سيف قاطعهم وقالهم لا كلام على طعام رعد بصله سيف انا قولتها صح ياماما تقى بضحك ايوه شطور رعد مين قالك كده سيف ماما اسامة باركه الله فيكى بجد ياقمر رعد نغزه فى جنبه وقال مش قالك لا كلام على طعام ضحكوا كلهم عليهم بعد الاكل اسامة اخد سيف علشان يبدا بجلسات المشى مى خدت تقى مى مين المز دا تقى ما قولنالك دا الدكتور اسامة مى دا انا هاخد رقمه دا اى العسل دا تقى بطلى فضايح سيف ماما انتى فين ياماما جريت تقى عليه فى اى ياسيف تقى بصيت واڼصدمت اول مره سيف يقف على المشايه رعد عينه دمعت وتقى عيطت من الفرحة سيف انا شاطر صح ياماما تقى شاطر جدا ياروحي فجاة كان هيقع مسكه تقى ورعد فى نفس الوقت اسامة ياعينى على الحب رعد شال سيف وكح رعد يادكتور البهايم انت اهتم بالعلاج خلص اسامة برضو دكتور البهايم افتكر ان دكتور البهايم دا بيعالج ابنك رعد خلص تقى قعدت قادم سيف واسامه عمال يبص عليها رعد راح وقف قدام تقى بينها وبين اسامة تقى رعد وسع انا مش شايفه رعد وتشوفى ليه اسامة انا هقولك واقف ليه علشان.. رعد ايوه
