رواية صغيرتي الحمقاء بقلم لولو الصياد(كاملة)

 انا كويسه انت عامل ايه
اكرم    الحمد لله   
هبه  يارب دايما    
وصمتت قليلا ولكن اكرم قطع هذا الصمت بعجرفه 
اكرمخير كنتى متصله عاوزه حاجه
شعرت حينها بالصدمه من طريقه كلامه الجافه معها وعجرفته فى الكلام  
هبه   ها 
اكرم    بقولك فى حاجه
هبه   بتوتر ودموع تلمع فى عيونها   لا بس انا راحه الجامعه انهارده وكنت حباك تعرف 
اكرم    اه بالتوفيق ان شاء الله 
هبه بصوت مخڼوق   شكرا    
اكرم   فى حاجه تانى 
هبه بعصبيه   ايوه 
اكرم   ايه هى 
هبه وقد استجمعت كل قوتها انت خطبتنى ليه 
اكرم تانى 
هبه   پغضب انت ليه بارد كده بتعاملنى كانى بتطفل عليك حتى مبتتصلش تتطمن عليا مبتحاولش تتقرب منى مبتحاولش انى افهمك ولا اعرف عنك حاجه انا كل اللى اعرفه انك صاحب يحيى وبس واسمك اكرم 
اكرم بعد كتب الكتاب هتعرفى كل حاجه وخلاص كلها اسبوع 
هبه پغضب وقد فقدت كل تحكمها بنفسها مش هيحصل
اكرم بتساؤل   هو ايه اللى مش هيحصل   
هبه   الخطوبه ولا كتب الكتاب انا خلاص رجعت فى كلامى ومش موافقه عليك 
اكرم بصوت صارخ غاضب   هو لعب عيال شويه موافقه وشويه
لا فوقى انا مش لعبه فى ايديك وكل حاجه هتم فى ميعادها
هبه پغضب اكثر   لالا واول ما ارجع من الجامعه هبلغ بابا ويحيى انى مش عاوزه اتجوزك وبكده اكون ريحتك وارتحت
اكرم على جثتى 
هبه   سلام 
اكرم    استنىىانا لسه   
ولكنها اغلقت الخط ولم تستمع الى باقى كلامه بالفعل كانت غلطتها انها قامت بالموافقه عليه مرت نصف ساعه اخرى بعدها قامت هبه بارتداء ملابسها ونزلت سلالم المنزل وخرجت الى الحديقه حيث السائق ينتظرها وكانت المفاجاءة ان من ينتظرها لم يكن سوى اكرم وكانت ملامحه لا تنذر بالخير ابدا
اكرم وهو يقترب منها وقال بهدوء
اكرم    صباح الخير 
هبه بهدوء   صباح الخير 
اكرم اركبى انا اللى هوصلك 
هبه برفض لا انا هروح مع السواق شكرا 
اكرم وهو يحاول التحكم فى نفسه اركبى يا هبه انا مشيت السواق وكلمت يحيى قولتله كمان اتفضلى اركبى بلاش شغل عيال 
تاففت هبه وتوجهت الى سياره وركبت فى المعقد جانب مقعد السائق 
بعدها ركب اكرم الى جانبها كانت هبه تنظر الى ااخارج ولا تعيره ادنى اهتمام لم تفيق من شرودها الا
حين توقفت السياره فى منطقه هادئه 
هبه بتوتر انت وقفت ليه هنا 
اكرم    عاوز اتكلم معاكى 
هبه   الكلام بينا انتهى انا عاوزه اروح الجامعه هتاخر كده 
اكرم    اولا الكلام مخلصش مش انتى اللى تقررى لوحدك ثانيا انهارده اول يوم دراسه يعنى مفيش محاضرات اصلا اخرك هتلفى مع زمايلك وتجيى الجدول
هبه انت مالك انا عاوزه اروح 
لم يستطع اكرم التحمل اكثر من ذلك والټفت لها وامسك معصمها بقوه المتها وتحدث وهو يكز على اسنانه پغضب 
اكرم قسما بالله ان ما لميتى نفسك لهعرفك ازاى تتكلم كويس ايه هو انا مش مالى عينك تقفلى فى وشى وكلام مالوش لازمه ودلوقتى انت مالك انتى ناسيه انى خطيبك 
هبه بعناد وصوت مخڼوق على وشك البكاء 
هبه لا مش خطيبى 
اكرم پغضب   اخرسى واياك تقولى كده تانى انت فاهمه 
شعرتهبه بالړعب منه فاشارت براسها دليل الموافقه ونزلت دموعها بقوه دون اى صوت وكانت تنظر له پخوف 
حينها شعر اكرم بالم فى قلبه وخنقه غريبه وهو يرى دموعها هكذا فترك يديها ومرر يديه بشعره وهو ينفث پغضب ونظر لها وجدها مازالت تبكى لم يكن يريد معاملتها هكذا ولكن هناك حدود لعنادها وان لم يسيطر عليها الان لن يستطيع ان يقود علاقتهم بعد ذلك ولا بد ان تعلم انه هناك حدود لطريقه الحديث معه وايضا عندما غلقت الخط بواجهه شعر وكانها صڤعته على وجهه لم يجرؤ احد ان يفعلها مع قبل ذلك
اكرم تحدث بهدوء انا اسف بس انتى عصبتينى جدا خرجتينى عن شعورى يا هبه خلاص بطلى عياط 
هبه پبكاء    انت السبب 
اكرم .انا ليه 
هبه    حاسه كانى مش خطبتك حتى لما كلمتك حسستنى انى بطفل عليك 
واڼفجرت فى البكاء 
اكرم ارجوكى بلاش عياط وانا والله عندى ظروف شغلانى جدا وكمان انا مش بكلمك دلوقتى علشان محسش ان فى حاجز بينى وبينك حابب نتكلم ونتعرف بعد كتب الكتاب علشان نبقى على حريتنا ساعتها هتعامل على انك مراتى هتعامل براحه مش هحس انى لازم اخد بالى من كل كلمه معاكى وابقى خاېف تزعلى كل ده هو اللى عاوزك تفهميه وتقدريه 
هبه .لولوالصياد    صغيرتى الحمقاء   ليه مقولتيش كده من الاول 
اكرم    خلاص يا ستى انا اسف واستحملى كلها اسبوع واهريكى مكلمات وتحكمات وابقى سى السيد وانتى امينه 
ابتسمت هبه على حديثه ومسحت دموعها بكف يدها 
اكرم بجديه    مش عاوز اشوفك بتعيطى تانى لاى سبب عاوزك قويه 
هبه    هحاول بس انا مبعرفش اتحكم فى دموعى 
اكرم    بابتسامه    طفله يا ترى لما احب اصالحك اجبلك شيكولاته 
لولوالصياد    صغيرتى الحمقاء
هبه ببراءه لا هاتلى شيبسى وايس كريم 
اكرم    بضحكه مجلجله طفله بجد 
هبه    طيب ممكن تودينى الجامعه بئه 
اكرم   طبعا يا حضره الطفله 
هبه بعصبيه   اكرم 
اكرم بابتسامه    خلاص خلاص لتعيطى تانى 
فابتسمت هبه بخجل وانطلقوا الى الجامعه وسط فرحه هبه الكبيره من كلام اكرم وخوفه عليها 
.
امام فيلا