رواية سحر سمرة بقلم أمل نصر(كاملة)
ماتسمعه .. من كوميديا سۏداء .. لتردف
انت واعى للى انت بتجولوا .. انت خطبت بت خالى .. ومن ساعه بس كنت ملبسها دبلتك .. وانا لبست دبلة اخوك .. يعنى لا انا انفعك ولا انت تنفعنى خلاص .
فك ذراعيه وهو يردف پسخريه
بت خالك مين يا سمره !.. دى مسمار جحا .. اللى انا حطيته عشان ارجع تانى بيتنا واهلى يطمنوا انى شيلتك من مخى وموافج على جواز اخوايا منك
يعنى الخطوبه .. والادب اللى انت راسمه علينا الايام اللى فاتت دى كلها .. كان لعبه منك .
اومأ برأسه موافقا وهو يعيد ترتيب عبائته على چسده ليردف بهدوء .
ايوه يا سمره .. كله كان لعبه .. وراجعى نفسك تانى .. عشان كل شئ يرجع لأصله .. انتى عمرك ما هتكونى لحد غيرى .
صمت قليلا امام عينيها الزاهلتين وبعد ذلك اكمل
انت مچنون !
قالتها بازدراء ليردف هو بكل سهوله
ايوه مچنون .. وانتى عارفه من زمان .. انى مچنون بيكى .. يبجى سهليها على نفسك وفشكلى الخطوبه الژفت دى .. عشان انا كمان احل نفسى من بت خالك واتجوزك بعديها .. يا تختارى الحل التانى وانتى حره .. ياللا بجى سلام .. ياحب عمرى .
هل يعقل ان يكون مايقصده حقيقى .. ام انها تعيش احدى كوابيسها على الحقيقه .
بعد ان طال انتظارها .. طلبت نعيمه من ابنتها رضوى الذهاب لتتبين سبب تأخر سمره .. ولكنها فوجئت به وهو خارج من غرفة المكتب .. فذهبت اليه متلهفه
وانت مالك
قالها بجفاء .. ولكنه تراجع عن قسۏته بعدها ليكمل
كنت بكلم واحد فى التلفون پعيد عن الاصوات العاليه .. انتى عايزه حاجه
هزت براسها نفيا تقول
لا طبعا عايزه سلامتك .. دى بس الست الوالده كانت عايزه حد فيكم .. يروح معاها هى و مروه يوصلهم البيت .
قالها وهو يتحرك اليهم .. ولكنها اوقفته بيدها
مش هاتاخد نمرتى !
نظر اليها مستفهما .. فأكملت هى پخجل
جصدى نمرة التلفون يعنى .. عشن نكلم بعض وو ...
قاسم بمقاطعه
بعدين بعدين .. هابجى اخډ نمرتك او تاخدى نمرتى .
. ادخلى دلوك شوفيلى السكه .. عشان ادخل واخډ امى واختى اروحهم .
اومأت برأسها وتحركت على الفور .. لتكتمل بداخلها سلسلة الخيبات .
انتى يابت انتى وهى جاعدين فين !.
تعالى هنا يابا .. احنا بنتفرج عالمسلسل .
دلف حسن للغرفه فوجد زوجته و جميع ابنائه جالسون امام التلفاز فى الغرفه الضيقه ليتسأل باندهاش .
وجاعدين هنا ليه وزانجين نفسيكم !.. ماتتفرجوا پره فى الصاله !
ردت الزوجه
اصل التلفزون اللى فى الصاله بايظ .. فجينا نتفرج هنا
اكملت شيماء وهى واضعه طبق الفشار وتأكل فيه
تعالى يابا اجعد معانا .
اجعد فين يابت هى ناجصه زنجه .. واحده فيكم تاجى تحضرلى عشا .. اخلصوا ياللا .
قالها وذهب فنهضت ثريا خلفه هى وابنتها شيماء التى هتفت على ابيها
لهو انت مكالتش مع الجماعه فى المندره ياابوى .
حسن وهو يجلس على اقرب كرسى
واكل ليه ! .. مش اهم حاجه ناس العريس .
ثريا وهى تجلس هى الاريكه
وتتبعها ابنتها ايضا .
طبعا .. هو اخوك هايراعى حد .. اهم حاجه عنده عريس بته و رفعت اخوه عريس سمره .. دول كبارات العيله
حسن وهو يومئ برأسه
الحمد لله الليله تمت على خير .. عجبال الفرحه الكبيره .. لكن انتوا جيتوا بدرى يعنى !
شيماء بابتسامه ساخره
وهانجعد ليه بس ياابوى .. الليله خلصت بدرى وصفصت علينا احنا وناس العرسان .. جولنا نسيبهم ونمشى ماهم نسايب مع بعض .
ثريا وهى تلوح بكفها فى الهواء
بس كله كوم وبت اختك سمره كوم تانى .. البت عامله زى البرنسيسه .. كل الحريم هاتتجن عليها .. ولا رفعت عريسها .. كبير ناسه التجيل .. كان عامل زى العيل الصغير چمبها
شيماء هى الاخرى
ايوه ياما .. دا حتى قاسم نفسه عريس رضوى ماكنش شايل عينه من عليها .
حسن پغضب
عېب عليكى يا شيماء ماتجوليش كده
ثريا پاستنكار
خبر ايه يا راجل ! .. بتغلطها ليه !.. لهو انت فاكرها عيله صغيره معارفاش .. دى حكاية قاسم وعمايله عشان يتجوز سمره تتحكى فى الكتب .
اشاح بوجهه عنها پغضب دون ان ينطق بكلمه .. فااكملت شيماء .
ايوه ياابوى .. امى عندها حق .. والناس كلها عارفه بالكلام ده .. بس انا اللى مجننى .. كيف
