رواية "ملاك يونس" (جميع الفصول كاملة) بقلم ساره محمد

يونس انا رإيى ك دكتور ان اى حد عنده کانسر فى المرحله التالته او الرابعه يقضى كل وقته مع اهله ويتقبل الواقع . . . 
يعنى انتى مثلا يملاك . . . . 
اصلا كدا. لا كدا كمان فتره صغيره جدا مش هتعرفى تقومى من على السرير . . . وانا عندى احساس انك لسا مقولتيش ل اهلك ولسا مش متقبله الواقع زى اول مره . . . 

لان اهلك لو كانوا عارفين مكنوش نزلوكى من البيت . . او مثلا ممكن تكونى قولتيلهم بس ربع الحقيقه . . 
فى اللحظه دى ملاك بدء يجيلها صداع ويزيد بسرعه شديده . . 
هى شايفه يونس خلاص بيخيط قدامها بس مش سامعاه اووى . . هى بقيت حاسه ان كلامه خدرها او عقلها مش قادر يستوعب اكتر من كدا خلاص . . 
يونس عدا من جنبها ووقف وراها علشان يغسل ايديه وهو بيقول . . 
يونس مفيش علاج . . . مفيش علاج 
ملاك بدءت رؤيتها تتشوش اكتر . . واحمد كان خرج لانه زهق من يونس الى مبيسكتش واصلا شغله خلص . . واتبقا ممرضتين بيعقموا فى الادوات ويشيلوهم ويونس بيغسل ايديه وملاك واقفه وراه . . . 
يونس لاحظ انه بيكلمها وهى مش بتبصله كالعاده دى عطياله ضهرها اصلا . . . 
يونس لف ومسكها من دراعها وبصيلها وقالها . . 
بقولك مفيش علااااج . . 
فى اللحظه دى ملاك راحت واقعه ويونس لحقها ب ايديه . . 
وأدري أننى أجمل وأغلى فتاه في مدارك 
يتبع منشن لصاحبتك علشان تتابعها معاكى من الأول