رواية دق قلبى الفصل الاول "بقلم نورسين"
انى لسه بحبه
للاسف
وفى السنتين الفاته معرفتش انساه ولا هو عرف ينسانى وانت عارفه كده كويس كل الموضوع ان الظروف كانت اقوى منه بس هو رجع تانى رجع عشانى يا ليان ارجوكى افهمينى
كنت بسمعها بصمت مش قادره انسى الفتره المرت بيها لمجرد بس ان باباه فرض عليه انه يسافر معاه ويفسخ الخطوبه انا محضرتش الفتره دى معاها من الاول بس وقت متعرفت عليها كانت لسه متعفتش
اعملى الى يريحك يا روكا انا اهم حاجه عندى اشوفك مبسوطه
مسحت دمعه وهميه كانت بتحاول تستعطفنى بيها
عايزه اطلب منك طلب يا قنبله الجيل انت يا حلو
اخلصى ياختى خلينا نلحق ناكل
عايزاكى تخلصى الشغل الى ورايا عشان انا هستأذن بدرى عشان اقابل حموكش
شغل ايه الى اخلصه
هتلقيه على مكتبى
انا عارفه انى مليش غيرك
ملحقتش اعترض قالت كلمها وجرت من قدامى
اتنهدت وقمت كملت شغلى وشغل رقيه كمان اتأخرت ساعتين عن معادى
طلبت الاسانسير الشركه كانت فاضيه كنت خاېفه دخلن الاسانسير بسرعه من غير ما ابص كنت حاسه ان فى حد هيخنقنى من ورا دخلت الاسانسير وانا بتنفس بسرعه من الخۏف
حطيت ايدى على قلبى ولفيت بسرعه من الخضه
كان هو واقف ورايا
جاوبت بإرتباك
كان ورايا شغل
وشغل ده مخلصتهوش ليه فى وقته
عشان كان كتير
كتير ولا قليل احنا هنا عندنا ساعات شغل معينه انت ملزمه تخلصى شغلك فيهم فاهمه يا انسه ليان
نبرته كانت عاليه وطريقته معجبتنيش منك لله يا رقيه ايدا ثانيه هو عارف اسمى منين أصلا
انا مش فاهمه حضرتك بتتكلم معايا ليه كده ده شغل ولازم يتسلم بكرا وكان كتير ومحتاج دقه على العموم مفهوم حضرتم
خلصت كلامى وكان الاسانسير وصل طلعت منه بعصبيه يعنى اول مره اتكلم معاه كلمتين على بعض يزعقلى
كان الشارع ضلمه او مره اشوفه كده بحكم اننا دايما بنيجى الشغل بالنهار وبنمشى قبل ما الليل يجى
الجميل مشى لوحده ليه
عملت نفسى مش سامعه وطولت
استنى بس انت زعلتى ولا ايه
محستش بنفسى غير وانا بلم اكتر من طوبه من على الارض وحدفتهم عليهم تقريبا كسرتلهم ازاز العربيه
امشى بسرعه دى طلعت مجنونهه يا عم
انت مجنونه ازاى تعملى كده افرضى كانه عملو فيكى حاجه ولا حد فيهم نزل ضړبك هو مفيش دماغ وماشيه لوحدك هنا
صوته كان عالى جدا لدرجه خلتنى اترعش انا اصلا كنت خاېفه منهم هو كمان بدل ما يطمنى زود خوفى اكتر
دموعى اتجمعت فى عينى انا
