رواية الصقر الأعمى (كامله جميع الفصول) بقلم صفاء
زمانى انا الوريث لكل حاجه
محمود فى سره
وتفتكر لو امك بنت الهوارى كان ممكن تبصلى ههههه ولاتخلف غبى زيك
ثم سرح بمخيلته ياااه كنتى اميره يا كريمه مش عارف ازاى الحناوى خدعكم بالسهوله دى
خالد انكل يااامتر
محمود بضجر ايييه فى اييه انت مش قولت اللى عندك
اتفضل يلا انا عندى شغل ومتقعدش تنطلى كل شويه هنا ده مكتب اكل عيش والمفروض انى دلوقت محامى صقر وانى المشرف على تنفيذ الوصيه يعنى مش معنى انى بساعدكم يبقى خلاص
محمود بساعدكم عشان خاطر مصطفى الله يرحمه وصانيى عليكم واتفضل بقى
وهنا ادار محمود كرسيه وابتسم بخبث هههه اساعدكم قاال متعرفوش انكم عرايس خشب بلعبها لحد ما اوصل للعايزه
الحلقه الثالثه عشر .......صقر فى السماء
فى غرفه صقر
كان صقر ينام على السرير على احدى جانبيه ويبدو عليه الالم والتعب وخاصه تلك الهالات السوداء التى احاطت عينه كم بدى وجهه شاحبه وكم اصبح جسده ضئيل كان يان باسى على مايحدث له وعندما يتذكر خالد والثروه واهله يزداد ف البكاء
ادريس بحنان كفااايه يابنى
صقر وقد فرح عند سماعه صوت ادريس ادريييس عم ادريس وهم بالنهوض اليه ابوس ايدك خرجنى من هنا انا لازم امشى اتصل بعمار
ادريس فى اسى كلمته يابنى مش بيرد وانا مش بايدى
حاجه عشان اخرجك من هنا انت عارف خالد بيه
صقر خالد عايزين اتنازل عن الفلوس انا مستعد بس انا متأكد انه برضو مش هيسبنى وهيسبنى اعمى انا لازم اسافر وارجع اشوف تانى
صقر طيب خالتى جيرمين قولهم يساعدونى اتصرف ياعم ادريس اتصرف
ادريس وهتروح فين بس يابنى
صقر باصرار اى مكااان بعيد عن هنا
وهنا دخل خالد
ههههههه هتروح منى فييين ياصقر
صقر بثبات همشى
خالد بتحدى انت لو خرجت بره اوضتك بتوقع ياصقر انا عامل فيك معروف هنا وحابسك ههههههههه
صقر وهو يتحسي بيده خالد كى يمسكه لو كنت قدامى كنت دفعتك تمن عمايلك معايا ياخاالد انا مش عارف سبب القسۏه دى كلها
وانت برررره وعلى الله اشوفك هنا تانى
وانت هتفضل زى الكلب هنا لحد متخلصنا
اما تتكل اما ترحم نفسك وتمضى سلااام
اما عند جيرمين وامال
امال وبعدين هنسيب الحربايه وابنها يخططوا لثروه. لحد ما ياخدوها
جيرمين وهى تلعب بخصلات شعرها يعنى هنعمل ايييه يامامى سبق وفكرتى ويادوب هصلح علاقتى بصقر هووب وقع تحت ايد خالد تانى
امال انا صحيح بكره صقر لكن مش اكتر من خالد وامه
جيرمين بملل بس خالد وانطى هما اللى شكلهم هيكسب
امال بغل مستحييييل لازم نتصرف
يعنى فى الحالتين مېت والثروه هتروح لخالد
امال وعشان كده صقر مش لازم يموووت ومصلحتنا لسه مع صقر
جيرمين بعدم فهم هه صقر ازاى وهو محپوس
ادريس لمجرد انه ډخله اكل
امال باصرار مفيش حل غير كده صقر مش لازم يموووت
جيرمين طيب ما احنا ممكن نقول الحقيقه وساعتها الثروه مش هتروح لخالد
امال ولا هتروحلنا يافالحه انتى ناسيه أن جدك حرمنى من الميراث
هو مفيش غير حل واحد
نفس الفتاه ونفس المكان
دخل رجل فى العقد الخامس يرتدى جلباب وملتم بشال كبييير يخفى معالم وجهه بالكامل دخل تلك العشه الصغير وقال بابتسامه واسعه
مسعد كيفك يابنتى
شمس عم مسعد اذيك اتاخرت المره دى
مسعد معلهش يابتى لاجل الامان
شمس بحزن هما لسه بيدوروا عليا
مسعد وانتى فكرك هيسبوكى بالساهل كده
شمس وانا هفضل محپوسه هنا
مسعد استحملى شويه يابتى بكره الحقيقه تظهر
شمس ههه تظهر ازااى بس وانا هنا والمچرم بيتمتع بفلوس بابا بعد ما مۏته
مسعد الظالم ليه يوووم يابتى خدى انا جبتلك معاي لقمه تاكليها
شمس بامتنان مش عارفه من غيرك ياعم مسعد كنت هعمل ايييه
مسعد متقوليش كده يابتى وبكره ترتاحى من كل الهم ده انا لازم اعااود عاد عجيلك تانى أن شاء لله
شمس مع السلامه
اما عند صقر
اخذ يتمشى بالغرفه ويخبط فى كل شىء يصطدم به حتى اصبحت الغرفه كلها كركبه أسند صقر ظهر الحائط وجلس القرفصاء واخذ فى البكاء
يااارب انا تعبت انا حاسس انى يموووت مشلۏل مش قادر حتى اساعد نفسى انا صقر القوى بقيت كده ازاااااى
وهنا لاحظ ملامسه يده لشىء ما امسكها صقر واكتشف انها قطعه زجاج ناتجه عن تهشم المراه فامسكها بحذر واخذ يردد
سامحنى يااارب
وقربها على يده وفجاه .......
الحلقه الرابعه عشر ....زوااج بدون علم
دخلت جيرمين الى صقر الغرفه بعد أن اخذت المفتاح من والدتها فاوالدتها بعد وفاه الجد قام باستنساخ جميع مفاتيح الغرف فى القصر دون علم احد
جيرمين والله فكره يامامى حكايه المفاتيح كان زمان مش عارفين ندخل
امال طبعا امال اللى يسكن مع سميحه لازم يحط عنيه وسط راسه افتحى يلا
جيرمين بس انا مش فاهمه يامامى هنخرجه نوديه فيين بس
امال ملكيش دعوه انا عارفه هنوديه فين
فتحت جيرمين الباب فى نفس اللحظه التى كان صقر على وشك ذبح يده فجرت عليه
جيرمين صقر انت اټجننت
امال كنت هتنوله اللى عايزه ويورث كل حاجه
صقر پبكاء انتوا اييه اللى جابكوا سيبونى اخلصكم منى وخدو الفلوس
امال بحزن مصطنع فلوس اييه بس يابنى انا عمتك حبيبتك اللى ربيتك على ايدى زمان انا جايه اخلصك من خالد وشره
جيرمين فعلا مامى هتساعدك وانا كمان
صقر باندهاش ومن امتى الحب ده
امال مش وقته قوووم معايا بس قبل ما خالد ياجى وتبقى نصيبه جيرمين انزلى فضيلنا السكه
جيرمين حاضر
امال يلا يا حبيبى وفى نفسها الحمدلله لحقناك ف الوقت المناسب بقى كنت هتنتحر والثروه تروح لخالد هههه وانا اطلع تانى من مولد لاااا المره دى انا اللى هكسب ويبقى يوربنى ابن سميحه شطارته
جيرمين يلا يامامى انا جبت العربيه تحت
امال وهى تساند صقر
كان صقر يشعر بالراحه ولكنه كان بداخله قبضه وغصه لايعرف سببها ولكن هى اهون من مۏته على يد خالد
فى احد الشقق
امال هنا بقى محدش هيعرف يوصلك
صقر انا فييين
امال انتى فى شقتى متخافش
صقر بحذر شقتك ازااى
امال وهى تلوى شفتيها وتنظر له بغل شقتى
اللى كان واخدها كمال الحمدلله كان كاتبها باسمى وجدك معرفش ياخدها منه
وهنا ابتلع صقر ريقه بصعوبه فهو يعلم أن عمته تغيرته معه تماما منذ ذلك اليوم الذى تسبب صقر فى طلاقها لقد كان صقر فى اوائل العشرين ولكنه كان يعمل بالشركه وكان كمال يعمل وقتها منذ فتره لم يكشف خيانته سوى صقر
امال متخافش ياصقر انا نسيت موضوع كمال
صقر انا عايز اكلم عمار انا متشكر انكم خرجتونى من القصر انا هكمل لوحدى
وهنا نهضت امال فى ڠضب ههههه اسيبك انا ما صدقت حطيت
ايدى عليك انت مش هتتحرك من هنا غير اما تكون عملنا تنازل عن كل حاجه
صقر فى ذهول اييييه يعنى انتى كنتى بتساعدينى عشان تاخدى الفلوس كلكم بقى همكم الفلوس خالد يحبسنى عشان اڼتحر وساعتها الثروه ترجعله بصفته الوريث الشرعى ليا عشان معنديش زوجه ولا ولد
وانتى جايه دلوقت تقوليلى الفلوس عايزها لنفسك انتى وبنت وانا اللى افتكرت انكم لسه جواكم ذره رحمه
انتوا اييييييييه حراام عليكم انا ابنكم بتعملوا كده ليييه
قال تلك الكلمات وفجاه سقط مغشى عليه
جيرمين بخضه مااامى الحقى ده ماټ ولا ايييه
امال بخضه ايضا ايييه مااات لاااا مستحيل هاتى برفان ولا ميه اى حاجه بسرعه
اقتربوا منه فلا يوجد نبض نهائى
جيرمين مامى انا خاېفه
امال پخوف اسكتى خلينا نتصرف
جيرمين طيب نطلب دكتور
امال بلهفه مينفعش صقر معروف وبعدين افرضى مااات انا مش مستعده ادخل فى سين وجيم
جيرمين امال هنعمل ايييه بس
امال بتفكير اسمعى هاتى ورقه فاضيه بسرعه
جيرمين هتعملى اييه يامامى
امال هاخد حقى
فى الجامعه
كان معتز يشرح وعينه على سيلا
والتى لاحظ انها شارده بعيدا فاغتاظ ربما تسرح فى عريس المستقبل فاراد حرجها
معتز انتى يا انسه
سيلا بخضه انا
معتز بجفاف انا كنت بقوول اييه
سيلا بحرج سورى يادكتور سرحت شويه
معتز پغضب المحاضره مش مكان لسرحان اتفضلى بره
سيلا پصدمه دكتور انا
معتز پحده قولت برررره
لملمت سيلا اشياءها وهمت بالخروج ودموعها تتساقط
اعتصر قلب معتز عليها ولكنه ايضا يعشقها وهى لاتبالى
ذهبت سيلا حيث عمر
كان عمر يجلس فى ورشته فراها تمر من امامه ودموعها تجرى
عمر مااالك حد زعلك
سيلا پبكاء الدكتور طردنى من المحاضره
عمر باندهاش طردك ليييه
سيلا كنت سرحانه
عمر پغضب عنده حق وايه اللى واخد عقلك أن شاء الله يخليك تسرحى فى المحاضره
سيلا الله ڠصب عنى وبعدين هو دكتور ممل اساسا
عمر سيلا بقولك ايييه عدى سنتك على خير انا مش فاضيلك
سيلا
عمر بحب خلاص متزعليش انا محبش اشوف دموعك دى دكتور مين بقى اللى زعلك
سيلا معتز
عمر باندهاش دكتور معتز لييه ده انسان مهذب ومحترم
سيلا معرفش هو من يووم ما شهد قالتله انى هتخطب وهو بقى مضايق منى ومش طايقنى
عمر . وهو ايه اللى يضايقه فى حاجه زى كده
سيلا بحرج اصلا بيقولوا يعنى انه معجب بيا
عمر ايييه معجب بيك والله كبرتى يانيلا وبقى فى حد بيعبرك
سيلا لييه أن شاء لله انت مش شايفنى مزه ده انا الف من يتمنانى
عمر هههه امال ماشفتش منهم غير سيد تكاتك الالف دول يعنى
سيلا سيد اييه وبتاع ايييه
عمر يعنى موافقه على معتز
سيلا انت عايز تخلص منى وخلاص ياعمر لدرجه دى تقيله على قلبك
عمر انا نفسى اطمن عليك وطالما ف ناس كويسه اهى ليه بقى متوفقيش
سيلا عشان انا مش هتجوز اى حد يا عمر مش هتجوز غير اللى يكون فيه موصفات اللى أنا عايزاها
عمر انتى حره ياسيلا انا راجع الورشه
رجع خالد القصر وعلم بعدم وجود صقر
خالد پغضب يعنى ايييه متعرفوووش راح فييين انا هوديكم فى ستيين داهيه كان موجه كلامه لادريس وعثمان
ادريس والله يابيه احنا كنا فى المطبخ
خالد وهو يمسح شعره بيده فى ڠضب ثم يخرج الهاتف
ولكن اوقفه صوت سميحه
امال بثقه عايز اييه ياخاالد
خالد عمتى كنتى فيين وفين جيرمين
امال جيرمين ساافرت وصقر سافر معاها
خالد فى صډمه هو انتوا اللى
امال هههه ايوه احنا اللي. خرجناه ودلوقتى هو مسافر يعمل العمليه عشان يفتح بعد ما مضالنا تنازل بكل حاااجه
خالد وهو ينظر لها باتساع عينها ت اييييه تناازل ازااااى مستحييييل انتى ملكيش حق فى الثروه دى جدى حرمك من الميراث
امال ههههههههه جدك صحيح حرمنى لكن ادى كل حاجه لصقر وصقر اتنازل عن كل حاجه لمراته
خالد مييييييييين
الحلقه الخامسه عشر .... دماء على الطريق
فى المستشفى
فى احدى الغرف تململ عمار على فراشه وفتح عينه ببطىء شديد ليجد نفسه في تلك الغرفه اخذ يرمش بعينه عده مرات يحاول استيعاب ما حدث وفجاه تذكر
فلاش بااااااك
فى مكتب