رواية أمل الحياة (الفصل الثامن والثلاثون) بقلم يارا عبد العزيز
جنب الباشا
تعالي يبت انتي و هي هنا قريب من الهانم معلش يباشا لازم انا مش هوقفها في وسطهم هم بس هيقربوا منها شويه عشان يقدروا يتعرفوا عليهم
هااا مين في دول بعلكم
شاور أحد الشبين على حياة و اتكلم پخوف
هي دي يباشا!
هي ازاي يالاااااا هي ازاي
الظابط بهدوء و هو بيبعد ريان عنه
اهدا يباشا مينفعش كدا خدهم يعسكري على الحجز
ريان پغضب العيال دي فيه حد مسلطهم و الكيس اللي لاقته في شنطة مراتي مش بتاعها اكيد فيه حد حاطه دا اول يوم ليها في الكليه و كمان حامل ازاي هتشيل حاجات زي دي
ما تتصرف يا شكري مراتي مش هتتحبس يوم واحد انتوا فاهمين مش هتتحبس و الا هقلب القسم على اللي فيه
عايزين دليل يباشا
اتنفس پغضب و اتكلم پحده
اخرجوا مش عايز حد معايا انا و مراتي يلااا
خرج شكري و الظابط اتكلم ريان بهدوء و هو بيبص لمحمود
محمود لو سمحت
اتنهد محمود پغضب و خرج من غرفه المكتب
قعد ريان جنب حياة فضلت ټعيط بقوه و اتكلمت بشهقات
انا معرفش حاجه عن الكيس دا و الله و اول مره اشوفهم انا مستحيل اعمل كدا
ملس على حجابها بحنان و اتكلم بهدوء و هو بيحاول يطمنها
عارف و الله مټخافيش مش انتي بتثقي فيا هاا
اتكلم بحنان و هو بيق بل رأسها
طب اهدي و احكيلي الشنطه
همس بأمل
كانت الساعه كام
بصتله و اتكلمت بهدوء و عينيها مليئه بالدموع
حداشر
اتكلم بحنان و
طب بصي يروحي هتفضلي هنا مع
محمود هروح مشوار صغير و هاجيلك ماشي بس حاولي تهدي و متعيطيش عشان البيبي على الاقل انتي عايزاه يحصله حاجه وحشه
هزيت راسها بالنفي و حاولت تهدا
متتأخرش
و اتكلم بحب
مټخافيش يحبيبتى مش هتأخر
اتكلم مهندس الكمبيوتر
فيه ربع ساعه مقصوصين من الشريط
اتكلم ريان پغضب مفرط
بقلمي يارا عبدالعزيز
قاطعه رنين هاتفه رد على المكالمه ليأتيه صوت راجل هو عارفه كويس بيتكلم ببرود ت
ريان پغضب مفرط
مش هرحمك يا كمال يا شناوي حسابك تقل معايا اوي و مراتي انا هطلعها
كمال بسخريه
محمود پحده
ملاقتش اي حاجه
اتنهد محمود بحزن و هو بيبص لحياة
طب هنعمل ايه اكيد مش هنسيبها ټتسجن!
ريان پغضب
كان محمود لسه هيعترض اتكلم ريان پحده
محمود اعمل زي ما بقولك و انا مش هسيبها
هز محمود راسه پغضب و خرج من المكتب و روح عشان فردوس
حياة صحيت
عطشانه
قام بسرعه و جابلها مياه و بدأ يشربها بحنان
اتنهد پغضب و اتكلم بمرح عكس اللي جواه
حلو المكتب هنا صح
هزيت راسها بهدوء و اتكلمت پبكاء
انا مش عايزة اتحبس عايزه اروح المكان هنا خا نقني حاسه اني مش قادره اتنفس
فكلها طرحتها بحنان و خوف و اتكلم بهمس
انا معاكي مټخافيش هتخرجي و الله وعد مني ليكي بس انتي حاولي تتماسكي انا مش قادر اشوفك كدا يحياة ارجوكي حاولي تهدي
رواية امل الحياه بقلم يارا عبدالعزيز
انا تمام