رواية زين بقلم سحر فرج (كاملة)

تعبان من الشغل وانا هاقولك كل حاجه .
الاسطى حسن بكل قلق بصلهم هما الاتنين باستغراب وقال ... مالها ليل انطقوا انتم الاتنين .. اوعى يكون حد زعلها ومشيت زعلانه اوعى يا ام ايه تكونى ضغطى عليها علشان تعرفى ايه اللى حصلها وخلاها تستنجد بينا وش الفجر .. دى ملهاش حد غيرنا .. او يكون حد من بناتك داس لها على طرف وكلمها وحش .
ام ايه پخوف ردت وقالت .. والله ما حصل يا حاج حاجه خالص من اللى انت بتقول عليه ده كل وما فيها البت عبير اللى تتشك فى قلبها كنت بتكلم معاها بشويش فى اوضتها ولما كلامى معجبهاش علت صوتها وقالت كلام ملوش اى لازمه عن ليل وقعدتها هنا فازعقت ليها جامد وهزقتها ولما خرجت علشان اشوف ليل واطمن عليها لقيتها خدت بعضها ومشيت .
الاسطى حسن بقى يضرب كف فى كف وقال .. لا حول ولا قوة الا بالله العلي العظيم .. هى دى الامانه اللى امنتك عليها يا ام أيه كده برضه محافظتيش عليها وعيونه جت على أيه وبصلها وقال .. وانتى يا أيه يا عاقله يا كبيرة يا هاديه كنتى فين لما ليل صاحبتك خدت بعضها وخرجت ومشيت وهى زعلانه و مشفتهاش .
أيه لسه هاترد وتفسر لابوها اللى حصل بالضبط بس هو كان اسرع منها وخد بعضه وفتح باب الشقه ونزل على طول وهو ببقول .. استرها يارب استرها يارب. 
أم ايه بحزن بصت لايه وقالت .. اكيد هايروح يشوفها عند اللى ما تتسمى سعاد مرات ابوها .. واكيد هايعمل مشكله معاهم .. ربنا يسترها ويعديها على خير .
عبير بكل برود خرجت من اوضتها وقالت .. انا مش عارفه هو مهتم بيها اوى كده ليه ست ليل دى ما تمشى ولا تغور فى داهيه هو ماله بيها يعنى كانت من بقيت عيلتنا 
الام بكل حزن وغيظ فى نفس الوقت قربت من عبير ومسكتها جامد من دراعها وقالت .. انتى ايه يا شيخه حرام عليكى .. قلبك اسود كده ليه ولمين .. يا بت اتقى الله بقى وارحمينا بكلامك اللى يسم البدن ده كتك القرف .. يا ويلك ويا سواد ليلك من ابوكى واللى ممكن يعمله معاكى لما يرجع لو ملقهاش عند سعاد .. وزقتها جامد وسابتها وخرجت وقفت فى البلكونه تبص على جوزها وهو ماشى فى الشارع بيدور على ليل وكأنها عيله وتايهه .
زين كان وصل بعربيته اودام باب المستشفى وبسرعه بلغ المسعفين انه معاه حاله حرجه وفى ثوانى جم المسعفين وشالوها بشويش على النقاله ودخلوها على الطوارىء على طول .
وفى الوقت ده زين كان خرج موبيله واتصل على الدكتور حسام صاحبه وبلغه باللى حصل معاه هو وعمر وهما راجعين من اسكندريه ولحسن الحظ حسام كان فى المستشفى وقفل مع زين الموبيل واتوجه بسرعه على اوضه الطوارىء .
وقبل ما يدخل حسام للطوارىء زين وعمر كانوا واقفين اودام الباب وزين اول لما شاف حسام جرى عليه وقال .. ارجوك يا حسام ادخل بسرعه وطمنى انا هاتجنن من كتر الخۏف والقلق والتوتر وخاېف لا يكون حصلها حاجه البنت دى .. انا مش عارف بس ده كله حصل كده ازاى فى ثانيه .
حسام .. اهدى يا زين وانا هادخل واطمنك متقلقش عليها بعد اذنك .
وفعلا دخل حسام بسرعه للطوارىء وقفل الباب وراه وفضل زين واقف على اعصابه خاېف لا يحصل لها حاجه وټموت ويكون هو سبب لكده .. وكمان عمر كان واقف متوتر ومش قادر يستوعب كل اللى حصل معاهم ده .
حسام اول لما دخل بدا يكشف عليها واټصدم من شده الخبطه اللى هى اتخبطتها ومكنش متخيل انها حاډثه كبيرة بالمنظر ده وطلب شويه تحاليل واشاعات سريعه وبعد حوالى نصف ساعه كان خرج علشان يطمن زين وعمر اللى كانوا واقفين على اعصابهم بره .
واول لما الباب اتفتح وعيون الاتنين كانت مركزه على حسام اللى كانت ملامحه مش مفهومه وغامضه فاقربوا منه وبالذات زين اللى بكل قلق بص لحسام وقال .. خير
يا حسام البنت حصلها حاجه ولا ايه 
حسام بقلق .. اطمن يا زين هى لسه عايشه بس................
زين باستغراب بصله وقال .. بس ايه يا حسام طمنى .. لو الحاله خطېرة للدرجه دى وعاوزة تسافر بره انا هاسفرها على طيارة خاصه. 
حسام رد وقال .. يا زين الحاله فعلا خطېرة جدا وجايز ټموت فى اى لحظه انا مكنتش متخيل ان الحاډثه كبيرة كدا .. انا لازم ارجع لها علشان هاتدخل عمليات فورا وربنا يسترها .
الاشاعات اظهرت ان حصل شرخ فى الجمجمه وڼزيف داخلى على المخ ده غير كسر فى ايديها اليمين وشرخ فى القدم اليسرى والكدمات اللى فى كل جسمها تقريبا .
ادعولها انها تقوم بالسلامه بعد اذنكم . 
ورجع حسام لجوا وقفل الباب وراه وساب