رواية زين بقلم سحر فرج (كاملة)
زين وعمر فى حاله صډمه من اللى عرفوه .
الاسطى حسن كان وصل لحد بيت ليل وخبط جامد لدرجه ان سعاد وهى جوا فى المطبخ اتخضت من شده الخبط وقالت .. حاضر ياللى بتخبط مسروع كده ليه الدنيا مش هاتطير اصبر جايه اهووو .. وفتحت واټصدمت اول شافت الاسطى حسن اودامها .
فابصتله من فوق لتحت وقالت .. نعم عاوز ايه يا راجل انت فى وقت زى ده
سعاد بكل برود وغلاسه وقفت اودامه وحطت ايديها فى وسطها وقالت .. حيلك حيلك .. ليل مين وبتاع مين اللى بتنده عليها هنا دى .. ليل مختفيه من امبارح باليل خرجت ومعرفش راحت فين ولحد دلوقتى مرجعتش .. واتفضل بقى من غير مطرود انا ست وحدانيه والجيران هاتقول ايه عليا لما يشفوك خارج من هنا دلوقتى
الاسطى حسن كمل كلامه ليها وقال ..انا هاوديكم فى ستين داهيه لو ليل مظهرتش النهارده انا هاروح ابلغ عنكم الشرطه يا عالم يا مفتريه يا كفرة يا اللى متعرفوش ربنا ولا عندكم دين ولا ضمير ولا عشرة
ولا حلال وحرام .
وبصلها بكل كره لدرجه انها خاڤت جدا من نظراته دى وخد بعضه وخرج من الشقه كلها وسابها مړعوبه .
وفى المستشفى زين وعمر كانوا واقفين على اعصابهم اودام اوضه العمليات ومستنين الدكتور حسام يخرج ويطمنهم على البنت اللى خبطوها بالعربيه بدون قصد .
واستمرت العمليه لأكتر من اربع ساعات متواصله وكل لما الوقت يعدى زين يحس بإحساس غريب اول مرة يحسه من كام سنه لما افتكر قعدته فى نفس المستشفى لاكتر من كام شهر بين اربع حيطان ... وزكريات كتير افتكرها بكل حزن .
وزين باهتمام .. طمنى يا حسام اخبار العمليه ايه والبنت حالتها ايه .
حسام بتعب رد وقال .. اطمن يا زين العمليه نجحت الحمد لله وعدت على خير المهم ال 48 ساعه الجايين دول مهمين جدا بالنسبه ليها .. احنا دلوقتى هاننقلها على الرعايه المركزة لحد ما حالتها تستقر ويعدوا اليومين دول على خير بدون اى مضاعفات .
زين خد نفس طويل وقال الحمد لله وان شاء الله الساعات الجايه هاتبقى كويسه .. انا مش عارف من غيرك يا حسام كنت هاعمل ايه متشكر جدا ليك يا صاحبى .
عمر ابتسم ورد وقال .. الحمد لله ده انا كنت مړعوپ عليها وقولت ممكن ټموت وهروح فى داهيه .. وفعلا تعبناك معانا يا حسام كتر خيرك .
حسام بصلهم هما الاتنين وقال .. تعب ايه بس يا ابنى انت وهو ده شغلى واطمنوا هى باذن الله هاتبقى كويسه .. وبعد اذنكم بقى علشان هاروح اغير لبسى ده واستريح شويه ومن فضلكم وقفتكم دى
ملهاش أى لازمه فارجعوا على الفيلا وانا هاتابع معاكم بالتليفون .
زين ابتسم ورد وقال .. شكرا ليك مرة تانيه يا حسام وفعلا انا هلكان جدا انا كمان ولازم اروح دلوقتى واستريح لان عندى حاجات كتير مهمه بكرة ولازم اكون فايق لها .
عمر بهزار رد وقال .. ومين سمعك يا استاذ مفيش حد تعبان ولا هلكان زيى انا .. وكمان مېت من كتر الجوووووع .
انا مش عارف بس انا سمعت كلامك ليه ورجعت معاك وسيبت الشمس والهوا والرمله و البحر .
واقضى الليل كله فى المستشفيات
زين برخامه رد وقال .. طيب يالا يا ظريف خلينا نرجع على البيت ونستريح وتاكل براحتك يا مفجوووع .. لان فعلا انا محتاج فنجان قهوة من ايد دادة زينب .
وفعلا خدوا بعضهم