رواية هل للعمر بقية(كاملة) بقلم نرمين همام
اصلا ماليش تقل عليه ما انتى عارفة
تكلم يونس
_دقيقه كنت محتاج اكلمك فى موضوع
_ معلش مش حقدر ولازم امشى مستعجله والله سلامى للحاجه
رد حوده سريعا
_ تعالى يا ادهم اوريك الكورة تعالى وانتى يا ناديه اعملى كبايه عصير للولد
_بجد يا عمو جبتلى كورة
_ اه دى كورة بجد مش الشربات الى بتعملوها كورة دى بقى كورة بتاعه اللعيبه الكبار اشترتهالك من محطة الرمل يا معلم يالا اورهالك عاوز اشوط بيها شوطين فى الصاله هنا برا قيل ما اروح البيت يا عم حودة
_ اهيه بقى الكورة ايه رايك فيه
_الله ياعمو حلوة اوى دى بتاعه كورة بجد مش بلاستك الله
_ عوزالك ياحودة فى المطبخ
_يووووووو حاضر جيلك يا ناديه 0 حسيبك بقى يا معلم فى الصاله هنا تلعب بس اوعى تشطها برا الشباك حتنزل المنور حيخدوها ولاد الهرمه الى تحت 0كمانه ماتشطهاش على ازاز الباب
_ انت جنسك اه يا راجل ډم دا فى عروقك ولا ميه باردا ازاى تسبهم كدا ما تكونش ركبت لامؤخذة على دماغك
_ايه اټهبلتى يا وليه انا ساكتلك
_انشلا يولولو عليك ساعه وينفضو دى قليل اما كانت تقاطعنى يا فتان يا لاتات الى ويقولو علينا الستات لتتين انت يا عمرى ماتجيش حاجه جنب خلتك اللتاته
_يا مثبت العقل والدين يا رب هو فيه بومه بشنب
_ شوفتى قولتى ايه يعنى ماعجبكيش غير الشنب ومستعدة تبقى بومه يا بومه افهى الراجل مقرش حبتين
_ م ايه يا خويا ايه مأرش دى
_ يا عبيطة يعنى سخى ومعاه فلوس وبيحاجى عليها بادب انا لو كنت شايفه من اياهم كنت اديته بالجذمه لكن الراجل سمعه حلوة فى منطقته وبيفتح شركه هندسيه صغننه كدا وبيروق مكتب ابون بتاع الجمرك 0 انتى فكرانى اهبل ما انا عارفه وبقعد على القهوة الى فى اخر شارعهم وشفته نازل من عربيته من فترة وسلم على المعلم وعرفت انه كان معرفه ابوه وانا بقى اتحشرت وقلت لمعلم القهوة ماتعرفنا وسلم عليا بادب والصراحة الراجل ليه هيبه كدا وشخصيه دا رش فلوس وادا باليمين والشمال دا شرب شاى يا وليه المعلم قال مايحسبش راح طلع فلوس ورش على الى شغالين هناك
رحت مسلم عليه وفكرتو بيا هو استغرب انى شغال فى المحل دا لاقيت نفسى بقول له ان المعلم بتاعنا عارض المحل للبيع عياله اتعلمو فى الجامعه وعوزين ابوهم يقعد بقى ويبيع المحل وكل واحد ياخد نصيبه من اولاده
حبقى احكيلك ايه الى حصل لما يمشو
_ اخص عليك راجل من دون الرجاله يعنى نايمين فى فرشه وحدة وما تقوليش اخص عليك اخص
_ وحياتك يا جميل لدلعك وهشتكك لما يمشو وارسيكى على الحوار يا ندوده يا قشطه انتى
_ بطل قرع وتعالى نخرج لهم خد العصير فى ايدك لادهم ويالا بقى لنلاقى جوزها استعوأها وباعتلنا الى ما يتسمى اخوها
ال اخ ال بلا نيلا هو دا اخ
قبل ذالك بقليل كان يونس يفهم صفا انه سيكون حامى لها من اى غدر يحصل فى حياتها
_ انتى عاوزة تمشى ليه احنا بقالنا سنين ماجمعناش مكان واحد
_ماهو ما ينفعش انت ما تعرفش انا بيا ايه
_عارف ومستعد اقف جنبك لغايه اخر لحظة فى حياتى لو بيعذبك ممكن تطلبى الطلاق والجيران والشارع كله شاهدين على سؤ معاملته لكي
_ وولادى اوديهم فين واخويا حيسبنى دا كان قطعنى او حړق قلبى على ابنى او بتى دا قلبو حجر دا الواد لما بيطلب قلم ولا حاجه بيبهدلو بالكلام دا غير عاميله معايا وشتمته فيا
دا بيقف فى صف صحبه وبينصره عليا حتى لما بكون مضړوبه او محرومه من هدمه او لقمه حلوة ااكلها لولادى يجيب لنفسه ويفتخر وهو قاعد بالاكل والشرب كل دا بيحكيه وابنى قاعد نفسه فى حاجه دا بيعد حبات العنب تخيل اللقمة بيحاسبنا عليها والله لولا لسانه وقله ادبه كنت عمري ما اكرهه علشان خاطر الولاد زمان كان ينفع نبقى لبعض لكن دلوقتى انا نزلت اوي ماينفعش ارجع تاني واطلع لفوق حتعب وانت حتتعب وماحدش حيرضى بكدا الزمن والوقت غيروني
بس انا علمت ابنى عزة النفس فوق كل شئ انا مش حرماه من حاجه وبجيب الحلو كله من ورا ابوه وخالو
بعدين الطلاق دا بيقعد سنين وممكن يطلبنى فى بيت الطاعه ولو رفضت حبقى ناشز خلينى مستحمله اكيد ربنا كاتب ليا ولولادى الخير
_ عموما انا حفضل جنبك ووراكى من غير ما تحسى بوجودى والايام شاهدة عليا
_دى قسمه واتقدرت مكتوبلنا نتفرق وارجع اقابلك بعد سنين طويله اتعذبت فيها واتغيرت معالم شكلى من كتر ماشربت الحزن وبان فى ملامحى حتى صوتى ونظرتى للدنيا اتغيرت كان نفسى اموت لكن ولادى خلونى اتمسك بالدنيا يمكن الدنيا تضحكلى شويه يمكن يكون فى عمرى بقيه افرح واتهنى لكن المقدر لنا حنشوفه لكن حفضل اسأل نفسى هو العمر بقى فيه بقيه ماخلاص عمر ال فات ماحيرجع تانى .
نرمين عادل همام
قصص نيمو
الفصل السادس
خرجت صفا من منزل صديقتها ناديه وتوجهت لمنزل ام سعديه لكى تستعيد هنيه ثم تغادر مع الاطفال لبيتها لمقابله الغول القابع بالمنزل فى انتظارها
دلفت لشقة ام سعديه
_السلام
عليكم ياخالتى
ردت ام سعديه
_وعليكم ياغاليه يا اخت الغالى
_مبروك يا خالتى ماحتعملو لسعديه ربنا يسعدها ويفرحك بولادها
_ يا رب ياختى 0 المحروس اخوكى فين
_ تلاقيه فى البيت مع جوزى ماهم طول النهار مع بعض وبالليل بيسند بكر ويسهرو على الشط
_ ااااه قصدق بيحششو على الشط ومالو ماهم رجاله ياختى واخوكى بيقولى مابيعرفش يسوق الا بعد ما ياخد كام نفس كدا يحقلو ماهو شقيان ياحبه عينى
_ صح شقيان اوى
ياخالتى فين سعديه
_ جوه اوضتها مع البت الصغيرة يانايمه يا صاحيه معرفلهاش حاجه
_عن اذنك يا خالتى حدخلها وبعد اذنك انا سايبه ادهم بيلعب على الباسطه برا لو سأل قوليلو انى فى الاوضه لحسن ېخاف لو مالقنيش قاعده فى الصاله
_ وماله ادخلى
و فتحت باب الغرفه فشاهدت سعديه تجلس على السرير وتلاعب حبيبة
_ انتى صاحيه يعنى ماسمعتنيش وانا برا
_مش عاوزة اقعد مع امى على طول بنتشاكل وبعدين سلمى الاول انتى داخله زى القطر كدا ليه
_ معلش والنبى دماغى مش فيا 0المهم انتى عامله ايه يا عروسه والقمر الصغنن دا ماوحشتهوش كدا كمالو يا يومى يا قمر انتى بصى امل شبطانه فيها ازاى ربنا يجعلهم حنينين على بعض
_ يارب ربنا يستجيب
_ سعديه عاوزة اقولك حاجه واتكلم بصراحة معاكى
_ استنى لما اعملك شاى ولا حاجه تشربيها الاول
_ معلش مصدعه اعمليلى شاى وحطى نعناع اخضر اصلى مش بشربه غير كدا ولو فيها غلاسه معلش اعملى اى لقمه لادهم لحسن معايا من الصبح حتلاقيه بيلعب فى الداخله عندكم ناديلو
_ من عنيا
وضعت سعديه طرحة طويله على راسها وخرجت من باب الغرفه ذهابا لباب الشقة لمناداه ادهم
_ يا ادهم تعالى شويه وبطل لعب امك عوزااك
ردت كيداهم
_عوزاه ليه ماهى لسه داخله كانت نادته هى
_ معلش يا امى الولد شاكله جعان حأغرفله ياكل
_ ردت امها بصوت هامس
ايه الهم دا هما جاين ياكلو يالا علشان الجوازة تكمل
وتكلمت بصوت عالى وماله اغرفيلو ياكل وكترى اللحمه الواد يتغذى وحطى شربه ورز
ونظرت لبنتها وحركت فمها يمينا وشمالا
_ معلش دا عيل واهو بكرا تروحى عندهم وهى تعملك احلا اكله دى عليها محشى ولا نفسها فى الملوخيه مش ملوخيه حببتك بسيمه هههههه
_ ومالها بسيمه بقى مابتعملش اكله الا لما تنزلى طبق دى حببتى دى بنتى الى ماخلفتهاش
_ ماشى براحتك يا اما
دخل ادهم
_ نعم يا خالتى بتندينى
_ تعالى يا حبيبى كلم امك قاعدة جوه ادخلها عقبال ما اغرفلك تاكل
_ شكرا يا خالتى مش عاوز انا شبعان 0 اكلى امل
_ ادخل بس وكلم امك اسمع الكلام
_ حاضر يا خالتى
وفى هذه اللحظه دخل عبد الغنى من باب الشقه
_ السلامو عليكوو يا حماتى 0
ونظر لسعديه عاملة ايه يا عروسه انا جبتلك حتتين قماش انما ايه
الله الى جاب الواد ادهم هنا واول ما شفنى جرا على جوا
ردت سعديه
_ابدا دى صفا هنا هى والولاد
نظرعبد الغنى للكرة الموضوعة ارضا خلف باب الشفه
_ كورة مين دا ياه شكلها كورة حلوة وغاليه
ثم انحنى ارضا وامسك الكرة وقال
_ ايوه انا نظرتى ما تخيبش دى الكورة تقيله وحلوة بتاعه مين دى
_ ردت عليه ام سعديه بسرعه
_ بتاعه المحروس ابن اختك
_ الله جابها من اين دا جوزها الصبح قالى خرجت ومعهاش فلوس وشفتها هى والعيال معاها ماكنش الواد ماسك الكورة دى
ثم نادى باعلا صوته
انت يا واد يا ادهم تعالى قولى لاقيت الكورة دى فين
00000000000000000000
_ فى حجرة كبيرة نسبيا شبه مظلمه الا من بصيص نور ياتى من الشباك الا انه لا يظهر محتويات الغرفه جيدا لقتامه لون محتواياتها فاثاث الغرفه باللون الاسود يبدو الاثاث قديم الا انه يمتاز بالعراقه يتكون من سرير كبير نسبيا ودولاب كبير مرتفع منقوش عليه رسوم بارزة لوجه مجموعه من الاسود من النحاس كما ان السرير ايضا مطعم باوجه الاسود من النحاس وفى زاويه الغرفه مكتب ايضا باللون الاسود من الخشي البلوطى زواياه وارجله من النحاس اما كرسى المكتب فهو مرتفع نسبيا
ويوجد بجانب السرير كرسيان فوتيه كبيران تم تنجيدهم من قماش الاربيسون الاصلى منقوش به زهور صغيرة بالوان مختلفه
عموما الغرفه تدل على ثراء وعراقه اصحابها
_اه يا حسرة قلبى وعمرى ما تخيلت ان ابنى الى استحملت فراقه سنين وانا فاكرة انى بكده بحميه من البلطجى اخوه الهانم الى
