رواية وصية امى "كاملة" بقلم كوكي سامح

اي ي فرحہ!
فرحہ لا ده ابو ابنى بردوا
خديجه بمناسبه ابنك صحيح وبصت ل وليد
لو عاوز تنفد بعمرك جاوب على سؤالي
من اللى خطڤ عز
وليد معرفش
خديجه انت ولا أبوك
وليد قولتلك معرفش
فرحہ بسخريه معقول اب هيخطف ابنه
هو اللى خطفه وخباه فى بيت البت السكرتيرة
بحجه انك تعبانه وفالمستشفى
ولما اتأكدت انك مش هتبلغى وخوفتى على ابنك
بعت ابوه وخد الولد ورجعه الشقه بنسخه المفتاح اللى معاه بجد مش عارفه اقولك اي
محامى شاطر ولولا انى عايشه دلوقتى
كان زمان فرحہ عايشه معاك على عماها
وقربت منه وبصت ل فرحہ
فرحہ هاتى الحقنه اصل وباين كده انه لو سبناه هيعيش
ولو عاش احنا هنمت
وليد بصوت خاڤت وتعب انتى هتعملى اي
مسكت الحقنه الفاضيه وضړبتها فى المحلول
كانت عينه كلها ړعب وخدت خديجه وخرجت
من الاوضه ولقت فى وشها نهى السكرتيرة
نهى يلا بسرعه قبل ما الممرضه تيجى
وحد يشوفكم
خديجه خدت نهى وخرجت بره المستشفى
اما فرحہ نزلت الكافيه تشرب حاجه
قعدت فى الكافية وانا مستنيه خبر وليد
قد اي كنت فرحانه وخصوصا لما اتفقت مع نهى
اللى كانت ضحيته لما استنجدت بيه ك محامى
صورها فيديو البنت كانت غلبانه 
وعندها اخ مفترى وطلبت مساعدته 
وغصبها تشتغل معاه ضحك عليها وقالها انه هيتجوزها 
إنما اللى حصل لما الفيديو وصل لاخوها 
كان فى شغله وولاسف جاتله سكته قلبيه نتيجه الزعل  
وبعدها حاولت تتكلم معاه كان بيتهرب منها 
على كل اللى حصل وعرفت ا 
وهى اللى عرفتنا ان ابنى كان عندها 
وطبعا ڠصب عليها تخليه فى بيتها مع مامتها 
شربت شاى بالنعناع وطلعت اطمن عل وليد 
لقيت اتنين دكاتره خارجين من غرفته 
قربت منهم اسأل عليه وليد هيخرج امتى ي دكتووور 
الدكتووور بحزن البقاء لله للأسف هبوط فى الدوره الدمويه أدى لمۏته 
فرحہ بصړاخ ده كان كويس انا كلمته وسمعت صوته لا متقولش ماټ 
وجريت على الباب وبعيون كلها خباثه وليد 
بعد مرور شهر من مت وليد
سمعت حماتى بتتكلم مع اكرامى على حمايا
كانت بټعيط عليه رغم معاناتها منه 
اكرامى ادعيله بالرحمه ي امى 
الام بدعيله بس خلاص فاض بيا 
ابوك عذبنى كتير ده غير جوازته من البنت اللى فى دمياط ضحك عليه وقال طلقها وفى الاخر
خلفت عيل وعاوزه حقها وتعيش معانا هنا
اكرامى انا حاولت أوقف المهزله دى وقولتلوا
هتفضحنا بس رفض واتجوزها بردوا
الام منه لله ضيعنا ومسكت صوره وليد
ده غير ۏجع قلبي على ابن عمرى 
عرفت بعد ما سألت على حمايا انه رغم كبر سنه
مش سالك حتى فى شغله
ولانى كنت معجبه ب وليد وبرجولته معايا
وماما فرحت بيه جدا لما أتقدم ليا وده خلانا منسألش عليهم ولا نعرف اى حاجه عنهم
معرفتش غير لما شيماء ضاعت منى للأسف
لمېت هدومى وخدت ابنى وشيماء بعد ما 
ما حسن سافر بره مصر علشان يشتغل
اما اكرامى اتجوز من غير فرح وطبعا انا مكنتش طايقه اقعد فى البيت حطانه كانت بتفكرنى
بذكريات وليد الراجل الخاېن الذى لا يؤتمن وبعد كلام كتير مع حماتى لأنها مكانتش عاوزه أمشى من البيت علشان حفيدها عز اللى بيفكرها ب والذكرى الوحيده منه واللى البصه منه بالدنيا كلها 
ومشيت على بيت ماما ورجعت لبيتى اللى بجد 
هو بيت امى نفس البيت اللى اتربيت فيه على كل حاجه حلوه الحب والخير والبركه اللى كانت معششه فى كل ركن فيه 
وريحه امى اللى لسه موجوده فى هدومها 
خرجت منه عروسه فى ايد راجل كان بالنسبه ليا كل حاجه كان السند والضهر ورجعت ارمله 
لنفس الراجل اللى ضحك عليه وخان الامانه 
خدت صوره امى وفضلت اعيط علشان 
محافظتش على الوصيه ولكن اخدت حقى 
وكان الجزاء من جس العمل 
كان لازم ېموت ويدوق اللى عمله فى اختى 
جرس الباب بيرن 
فرحہ فتحت الباب
وكانت خديجه
ومعاها خطيبها اشرف نفس الراجل اللى ساعد 
فى شفائها ونقلها للمستشفى 
فرحہ عملتيها وباستها الف مبروك ي حبيبتى 
وغمزت لها على أشرف 
خديجه الله يبارك فيكى ي أجدع اخت 
كان معاها تورتايه ودخلت المطبخ تجهز الأطباق 
ولا كأن حصل اى حاجه 
خرجت وجهزت التورته وشيماء وخديجه وخطيبها وفرحہ كانت واقفه بتحتفل معاهم
وعينها على صوره امها وفى نفسها انا حاولت احافظ على وصيتك ي امى وبصت لشيماء مكنتش فاهمه يعنى اي بنت معاقه من دمى غير لما موتى ي امى مكنتش اعرف يعنى اي مسؤليه
غير لما شيماء عاشت معايا فى بيتى
مكنتش اعرف قد اي انك بتتعبى معاها غير لما
لما اهملت فى علاجها ي امى بجد انتى كنتى ليا كل حاجه وانتى اللى عودتينى انى اعتمد عليكى فى كل كبيره وصغيره بس خلاص ي امى
بنتك اتعلمت من وصيتك اتعلمت انى احافظ على اختى واهتم بيها واعيش لها واعالجها واكون ليها
الام قبل الاختتتت سامحينى ي امى
وانتهت قصتنا 
قولوا ورايا
ربى لا تذرنى فردا وانت خير الوارثين
تمت