رواية ليله الفصل الأول بقلم مريم محمد

 انا قولت هتجوزك يعني هتجوزك 
ليله ببكى انا مستحيل اتجوزك
فراس بحزن مش عايزه تتجوزيني يا ليلة القلب مش عايزه تتجوزي واد عمك الي بيحبك يا ليله 
ليله بتوتر اه يا فراس مش عايزه و مش هتجوزك 
فراس بسخريه و هتقولي لابوكي و عمك اي هتقوليلهم مش همشي بقواعد الصعايده و مش هتجوز واد عمي 

ليله ببرود ملكش دعوة و انا كلامي خلص يا فراس 
و لسه هتلف و تمشي 
بس فراس شدها عليه و بقت لازقه فيه و انفاسهم مختلطه 
فراس بهدوء هتجوزك يعني هتجوزك صدقيني يا ليله هتجوزك 
ليله كانت متوتره و ركزت في عينه لدرجة مركزتش في كلامه 
و بعدت عنه و دخلت غرفتها 
اما فراس اشعل سېجاره و خرج عشان يروح الزرعه يقعد مع ابوه و عمو 
طلع عند الزرعه 
كانت زرعه كبيره مليانه خضار و في عمال كتير شغاله و ابوه و عمو قاعدين بيشربه شاي 
قرب منهم و قعد جنبهم بكل هدوء و هو بينفس دخان سيجارته 
صلاح والد فراس مالك يا فراس
فراس بكل هدوء هتچوزها امتي 
صالح والد ليله مش اتفجنا كمان شهر يا ولدي
فراس كدا كتير اوي انا عايزها تبقى مرتي يوم الخميس الي جاي
صالح بس كدا مش باقي غير اربع ايام يا ولدي و مش هنلحق نجهز حاجه 
فراس هنلحق يا عمي متقلقش المهم موافقتك انت و عمي
صالح انا موافق يابني
صلاح انا كمان موافق 
فراس ببرود انا هطلع انا اقول لليله الخبر و انت عرف امي و مرت عمي
طلع فراس عند غرفة ليله اتنهد تنهيده طويله وهو بيجهز نفسه للعراك الي هيحصل بينهم 
دخل الغرفه من غير ما يخبط 
ليله بشهقه خضتني في حد يفتح الباب علي حد كدا 
فراس ببرود حددت مع ابوكي فرحنا يوم الخميس 
ليله بعصبيه انت بتقول اي انت اټجننت 
فراس بهدوء ما قبل العاصفه لمي لسانك و صوتك يوطي يا ليله 
ليله ببكى و عصبيه انا مستحيل اتجوزك يا فراس 
فراس ببرود و هو بيحاول يرد