رواية زين بقلم سحر فرج (كاملة)
اخته بشويش واتاكد انها نايمه هى والعيال فخرج براحه وقفل الباب وراه ووقف اودام اوضه ليل وحاجات كتير جت فى دماغه والشيطان بدأ يخيله حاجات مش تمام .
فبدا القميص اللى كان لابسه وكمان البنطلون والشراب والجذمه وبعيون كلها قذارة مد ايده على اوكرة الباب بشويش ودخل بكل هدوء على اطراف رجليه وقفل الباب وراه
روايه زين
الحلقهالسادسه
واول لما دخل كان المكان هادى والكل نايم .
وعيونه بتلف فى كل حته لحد ما راح لاوضه اخته بشويش واتاكد انها نايمه هى والعيال فخرج براحه وقفل الباب وراه ووقف اودام اوضه ليل وحاجات كتير جت فى دماغه والشيطان بدأ يخيله حاجات مش تمام .
فبدا يقلع القميص اللى كان لابسه وكمان البنطلون والجذمه وبعيون مد ايده على اوكرة الباب وللاسف مكنش مقفول من جوا وفتح ودخل بكل هدوء وقفل الباب وراه
قرب بشوييييش من السرير اللى كانت نايمه عليه ليل وبرق بعيونه لما شافها كده وشاف شعرها المفروض جنبها وكانت لابسه بيجامه نصف كم فقرب بكل هدوء وقعد جنبها براحه على السرير وفضل يتأمل فيها وفى جمالها وفى حلاوتها اللى مجنناه ولمح تانى السلسله الصغيرة اللى فى رقبتها على شكل قلب على طول وكانت لبساها من سنين مش بتقعلها خالص فمد ايده بشويش ولسه هايلمسها
وهو ما صدق انه يمسكها ويتملك منها وحاول يضمها وهى تصرخ وكل ما تصرخ يحاول يكتم بوقها بايده .
لحد ما ليل لمحت اقرب حاجه ليها و كانت جنبها على الكوميدينو هى الفازه فامسكتها بسرعه وبعزم ما فيها ضړبته على راسه اكتر من مرة لحد ما سابها ڠصب عنه وغرق فى دمه .
حسان پصدمه اول لما شاف الډم نازل من راسه بصلها بكل غيظ وقال .. انتى عملتى ايه يا مجنونه ووقع عليها .. ووقعوا هما الاتنين على الارض .
وكل ده وسعاد نايمه هى وعيالها ومحدش حس بيها خالص ولا بتوسلاتها او اى حد يلحق ينقذها من الكلب ده .
فقامت ليل بسرعه من الارض وذقته بعيد عنها وهى بترجف من كتر الخۏف والړعب اللى شفته ودقات قلبها السريعه وحاولت تتمالك نفسها على اد ما تقدر لما شافت الډم مغرق الدنيا خالص وحسان مش بيتحرك .. فاشدت عبايه سوده من بتوعها ولبستها وكمان طرحه وبسرعه خرجت من اوضتها ومن الشقه كلها ودموعها مغرقه وشها.
وقربت من الباب وفضلت ترن فى الجرس علشان حد ينقذها بسرعه .
ولحسن الحظ الاسطى حسن كان بيصلى الفجر واستغرب جدا وهو بيصلى لما سمع صوت الجرس والخبط اللى على الباب ده وفى توقيت زى كده .. فسلم من الصلاه وقام من على المصليه وهو بيقول .. استرها يارب .. استرها يارب .
حاضر يا اللى بتخبط .. ميييين !!
ووصل للباب وفتح بالمفتاح واټصدم اول لما
شاف ليل اودامه بالمنظر ده !! لييييييل
وللاسف ليل من كتر خۏفها والجرى اللى جريته اول لما حسن فتح الباب وقعت على الارض واغمى عليها .
الاسطى حسن پصدمه وبقلق قال !!! لييييل .. ليل .. مالك يا بنتى .. قومى وفوقى .. الحقينى يا ام ايه .. الحقينى بسرعه .
وجت مراته بسرعه وهى مخضوضه وبتقول .. فى ايه .. ومين اللى واقعه على الارض دى يا حاج .
الاسطى حسن بتوتر رد وقال .. مش وقته يا ام ايه المهم ساعدينى اشيلها انا وانتى لجوا .
وفعلا فى ثوانى شالوها مع
